Η αθεράπευτη Ουλίτιδα μπορεί να εξελιχθεί σε Περιοδοντίτιδα. Με τον καιρό, η μικροβιακή πλάκα μπορεί να επεκταθεί κάτω από την επιφάνεια των ούλων, ανάμεσα στο ούλο και το δόντι.

Τα μικρόβια της πλάκας παράγουν τοξίνες οι οποίες ερεθίζουν τα ούλα. Οι τοξίνες αυτές ενεργοποιούν μια χρόνια φλεγμονώδη αντίδραση κατά την οποία ο οργανισμός στρέφεται εναντίον του εαυτού του.

Μέσα από αυτή την διαδικασία, αρχίζουν να καταστρέφονται οι ιστοί και το οστό που συγκρατούν το δόντι. Το ούλο «αποκολλάται» από το δόντι και σχηματίζεται θύλακος, δηλαδή μια «τσέπη» ανάμεσα από το ούλο και το δόντι.

Όσο εξελίσσεται η πάθηση, καταστρέφεται όλο και περισσότερο ούλο και οστό και οι θύλακοι βαθαίνουν. Συχνά τα συμπτώματα που νιώθει κάνεις είναι ελαφρά και γι’αυτό η πάθηση μπορεί να περάσει απαρατήρητη. Ενδεχομένως τα δόντια αποκτούν κινητικότητα, τα νιώθει κάνεις «χαλαρά» και μπορεί τελικά να χρειαστεί να αφαιρεθούν.

Εμφανίζονται διάφορες μορφές Περιοδοντίτιδας, οι πιο συχνές είναι η «Επιθετική Περιοδοντίτιδα», η «Χρόνια Περιοδοντίτιδα», η «Νεκρωτική Περιοδοντίτιδα» και η «Περιοδοντίτιδα ως εκδήλωση γενικών παθήσεων»